نوزادی که به دنیا آوردمش

نوزاد را روی شکم ی مادرش گذاشتم.پارگی زایمانی را دوختم،حین درآوردن پیشبند و دستکش و آستین و عینک و ماسک و چکمه های زایمان از بین اسم های مدّنظر مادر "اهورا" را انتخاب کردم.به خواهر زائو تبریک گفتم و "خسته نباشید خانم دکتر"ش را به دل خوش شنیدم و از اتاق زایمان شماره ی شش خارج شدم.

اگر یک نفر دوسال قبل که استاجر ن بودم،یا اصلا همین دو ماه قبل که قرار بود اینترن ن شوم این سناریوی بالا را تعریف میکرد از ته دل میخندیدم.اما این اتفاق در واقعیت رخ داد و من با یکی از فوبیاهای زندگی ام خداحافظی کردم و لذت جدیدی را تجربه!